ခ်စ္သူ႔ေမြးေန႔

 ဒီေန႔ဆို နင့္ေမြးေန႔ပဲ။ ဘယ္ႏွႏွစ္ျပည့္ဆိုတာကိုေတာ့ ငါမေျပာေတာ့ပါဘူး။ နင္စိတ္ဆိုးေနမွာစိုးလို႔။ J ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေမြးေန႔ေလးျဖစ္ပါေစလို႔ ငါဆုေတာင္းေပးပါတယ္။ တကယ့္စိတ္ရင္းနဲ႔ ဆုေတာင္းေပးတာပါ။ 

ဒီဆုေတာင္းကို နင္သိခ်င္မွလဲ သိမွာပါ။ သိရင္လဲ သိမွာပါ။ နင္နဲ႔ငါ အဆက္အသြယ္မရွိတာ ၾကာျပီဆိုေတာ့ ငါစာေတြ ေရးေနမွန္း နင္သိခ်င္မွ သိမွာပါ။ ငါစာေတြ စစေရးေတာ့ နင္ငါ့ကိုေျပာဖူးတယ္ေနာ္။ အရူးအလုပ္ေတြတဲ့။ အဲ့ဒီတုန္းကေတာ့ နင့္အတြက္ပဲ ရူးခဲ့တာေပါ့။ နင့္အေၾကာင္းေတြပဲ ေရးခဲ့တာေပါ့။ နင္မၾကိဳက္မွန္းသိေပမယ့္ ငါက ေရးခဲ့တယ္ေလ။ နင့္အေၾကာင္းေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြစုျပီး စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ေတာင္ ငါထုတ္ခဲ့ေသးတယ္ဟ။ ငါစာေရးတာကို မၾကိဳက္ဘူးဆိုေပမယ့္ နင္မတားခဲ့တာကို ငါေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ 

နင္ငါ့ကို ထားခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကတည္းက နင့္ကို သတိရတိုင္း ငါမွတ္မိသမွ် ငါတို႔အေၾကာင္းေတြကို စာအုပ္ထဲ ျပန္ျပန္ ခ်ေရးခဲ့မိတာ အခ်ိန္တိုင္းလိုပဲ။ ဒီစာကလဲ တစ္ပုဒ္အပါအဝင္ေပါ့။

အခုတေလာ ငါ အလုပ္နည္းနည္း ရွဳပ္ေနတယ္။ ဘယ္တုန္းကမွ မရွဳပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္က အခုမွာမွ လာရွဳပ္ေနတယ္ေလ။ ထိုင္ေနရတယ္ဆိုေပမယ့္ လူက သိပ္မနားရဘူး။ မ်က္စိေတြလည္း မြဲမြဲလာတယ္။ ငါလဲ အသက္ၾကီးလာေနျပီ။ ဒါေပမယ့္ ဒါက ေရွာင္လႊဲလို႔မွ မရတာပဲ။ 

နင္ေနေရာ ေကာင္းရဲ့လား။ နင္ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းလဲ ငါမသိေတာ့ ဘာေမးရမွန္းလဲ ငါမသိဘူး။ ရန္ကုန္လား၊ မႏၱေလးလား၊ ေတာင္ၾကီးလား၊ လားရွိဳးလား၊ မူဆယ္လား၊ နမ့္ခမ္းလား ဒါမွမဟုတ္ နင့္ေမြးေန႔ဆိုေတာ့ ေရႊလီဘက္ကိုမ်ား အလည္ သြားေနမလား။ ဘယ္မွာပဲ ေရာက္ေနေနပါေလ က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္ပါ။ ရာသီဥတုက ပူတယ္မဟုတ္လား။ အပူဒဏ္ သိပ္မခံနဲ႔ေပါ့။ နင္က ဖ်ားေနရင္ေတာင္ ေပေတေတနဲ႔ေလ။ ငါကေျပာရင္ေတာင္ နင္က အၾကီးလား ငါကအၾကီးလားဆိုျပီး ငါ့စကားကို နားေထာင္ခ်င္တာမဟုတ္ဘူးေလ။

ထားပါေတာ့ေလ။ ငါအခုဒီလိုေျပာေနတာကို နင္သိရင္ အခုမွ လာျပီး သည္းျပေနတယ္ဆိုျပီး ေျပာဦးမွာ။ အဲ့ဒီတုန္းက ငါက ဂရုမစိုက္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဂရုအစိုက္လြန္သြားတယ္ဆိုတာ နင္သိေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါက ငတံုးေလ နင္သိတယ္မဟုတ္လား။ နင့္ရဲ့ ခပ္တံုးတံုးေကာင္ေလးပါ။ အခုထိလဲ နင္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ငါက တံုးေနတုန္းပါပဲ။ နင္နဲ႔သာ စကားေျပာေနရတာ နင့္စိတ္ထဲမွာ ဘာေတြ ေတြးေနမလဲ ငါမသိဘူး။ နင္ကလဲ ငါကေတာ္ေတာ္ နားလည္ရ ခက္တဲ့ သတၱဝါလို႔ ေျပာဖူးတာ အမွတ္ရတယ္။ အင္း…. ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္က နားလည္မႈ လြဲခဲ့တဲ့ သူေတြျဖစ္မွာပါ။ အဲ့ဒီအတြက္ေၾကာင့္ပဲ လမ္းခြဲျဖစ္ခဲ့တာ မဟုတ္လား။

နင္အခုဆိုရင္ အိမ္ေထာင္မ်ား က်ေနမလား ငါေတြးမိတယ္။ အင္း က်ရင္လဲ က်ေနေလာက္ျပီေပါ့။ နင့္ကိုဆို လိုခ်င္တဲ့သူေတြ ဝုိင္းဝုိင္းလည္ေနမွာပဲ ငါေတြးမိတယ္။ ရုပ္ရည္၊ အသိုင္းအဝိုင္း၊ ဂုဏ္ဓန ျပည့္စံုေနတဲ့သူတစ္ေယာက္ကို မလိုခ်င္တဲ့သူ ရွိပါ့မလား။ ၁၀၀ မွာ ၁၀၁ ေယာက္က လိုခ်င္ၾကမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ နင့္သတင္းကို မၾကားမိဘူးေနာ္။ 

နင္ email ေျပာင္းသြားတာေတာ့ ငါသိတယ္။ ဒါေပမယ့္ လိပ္စာေတာ့ မသိဘူး။ ျပီးေတာ့ Facebook မွာလည္း နင္မရွိဘူး။ နင္ကပဲ အေနအထိုင္ သိုသိပ္လြန္းေနတာလား ငါေတြးမိတယ္။ ငါမသိတဲ့ တျခား နာမည္တစ္ခုနဲ႔ သံုးေနရင္ေတာ့ ငါလဲ မသိဘူးေပါ့ဟာ။  

နင္သာ Facebook မွာ ရွိေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ နင့္ Timeline မွာ ပထမဆံုး ေမြးေန႔ဆုေတာင္းေပးတဲ့သူက ငါပဲ ျဖစ္မွာ။ ည ၁၂ နာရီ မတိုင္ကတည္းက နင့္အတြက္ဆုေတာင္းေတြကို ေရးထားျပီး ၁၂ နာရီကို ၁ စကၠန္႔လြန္တာနဲ႔ကို Post လုပ္ဖို႔ အသင့္ျပင္ထားမွာ။   သည္းျပန္ျပီေနာ္.. :D

ဒါေပမယ့္ေပါ့ ငါမပါပဲ နင့္ေမြးေန႔ကို ဒီလိုပဲ ျဖတ္သန္းလာတာ ခုဆို အင္း…. ၆ ႏွစ္လားေတာင္ ရွိျပီေနာ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ နင္ ေနသားက်ေနျပီေပါ့။ ငါလဲပဲ ဒီလိုပါပဲ ေနသားက်ေနပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ သတိရရေနတာက ခက္တယ္ဟ။ 

သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ေျပာလွျပီ။  မင္း တစ္ေယာက္တည္းပဲ ေနေတာ့မွာလားတဲ့။ ငါ ဘာေျပာရမွန္း မသိဘူး။ ေနာက္တစ္ေယာက္ဆိုတာနဲ႔ နင့္မ်က္ႏွာကိုပဲ ေျပးေျပးျမင္ေနေတာ့တာ။ နင္ကငါ့ရဲ့ better half ေလးေလ။ နင့္ေနရာမွာ အစားထိုးဖို႔ဆိုတာ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ေတာ့ မျဖစ္လာႏိုင္ေသးဘူးလုိ႔ ငါထင္တယ္။

ငါ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ငါ့ကို ေျပာတယ္။ တေန႔ကေပါ့။ ဟေရာင္ အခ်စ္ဆိုတာ ဒီေခတ္ၾကီးမွာ လုပ္ယူလို႔ ရပါတယ္ကြာ။ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ မင္း လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ကြက္မဟုတ္ တစ္ကြက္ေတာ့ ေတြ႔မွာပါတဲ့။ ေအး ဒါေပမယ့္ လုပ္ယူလို႔ မရတာ တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္။ ဘာလဲ မင္းသိလား။ နားလည္မႈပဲ။ မင္းတို႔တစ္ေတြ နားလည္မႈ မရွိခဲ့လို႔ပဲ အခုလိုျဖစ္သြားတာမဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ မင္းေပၚကို နားလည္ေပးႏိုင္မယ့္သူ တစ္ေယာက္ေယာက္ ကို ေတြ႔တဲ့အခါမွာ ေနာက္တြန္႔မေနနဲ႔တဲ့။

ငါေတာင္ ေတာ္ေတာ္ စဥ္းစားရခက္သြားတယ္။ အခ်စ္ဆိုတာ လုပ္ယူလို႔ မရဘူးလို႔ သိထားတာပါ။ နားလည္မႈ ဆိုတာကေတာ့ လုပ္ယူလို႔ ရတယ္လို႔ ငါတို႔ထင္ခဲ့တာေလ။ ဒါေပမယ့္လည္း သူေျပာေတာ့လည္း ဟုတ္သလိုလုိပဲေနာ္။ ခ်စ္တိုင္းလဲ မညားၾကဘူးေလ။ ညားေပမယ့္ နားလည္မႈ မရွိတဲ့အခါက်ရင္ ျပႆနာေတြ အပံုလိုက္တက္တဲ့သူေတြလည္း ရွိၾကတာပဲမဟုတ္လား။ အဲ့ဒီအခါက်ေတာ့ နားလည္မႈက အေရးၾကီးျပန္ေရာေနာ္။ ( တခ်ိဳ႔သူေတြကေတာ့ ခၽြင္းခ်က္ေပါ့ )

ငါ့ သူငယ္ခ်င္း ေနာက္တစ္ေယာက္ကလည္း သူငယ္ခ်င္း လင္မယားဆိုတာ ခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ့ ဆိုရင္ တစ္ႏွစ္ပဲ။ က်န္ေနာက္ပိုင္း အခ်ိန္ေတြက နားလည္မႈ ခြင့္လႊတ္မႈေတြနဲ႔ပဲ ေနၾကရတာတဲ့။ အင္း.. ဆရာၾကီးေတြ ေျပာေနေတာ့ ငါလည္း မ်က္စိေလး ကလယ္ကလယ္နဲ႔ နားေထာင္ရေတာ့တာေပါ့။

ဘာပဲေျပာေျပာ။ ဒီေန႔က နင့္ေမြးေန႔ပါ။ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေမြးေန႔ပါဟာ။ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ့ကို ကန္ေတာ့ဖို႔ နင္ မေမ႔ပါနဲ႔။ မနက္ေစာေစာမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အရင္ဆံုး ကန္ေတာ့ေစခ်င္တယ္။ ျပီးေတာ့ ဘုရား တူတူသြားေပါ့။ က်န္တဲ့အပိုင္း ေတြကိုေတာ့ ငါမေျပာေတာ့ပါဘူး။ ျပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ခု မွာခ်င္တယ္။ နင့္ကို အလိုလိုက္ျပီး နင့္ကို နားလည္ေပးႏိုင္တဲ့ သူ နဲ႔ေတြ႔တဲ့အခါမွာ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ စဥ္းစားပါ။ နင့္မွာ ေရြးစရာသူေတြ မ်ားတယ္ဆိုတာ ငါသိပါတယ္။ သူ႔အေမကို သိပ္ခ်စ္တဲ့သူဆိုရင္ေတာ့ နင္မယူတာ ေကာင္းမယ္ဟ။ ၾကာရင္ နင္မနာလုိျဖစ္ရလိမ့္မယ္။ သူက နင့္ကို မခ်စ္ဘူး ထင္ျပီးေတာ့ေလ။ ဒီစာကို နင္ဖတ္မိခဲ့ရင္ေပါ့ဟာ ငါေျပာတဲ့အတိုင္းေလး လုပ္ေပးဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

ေပ်ာ္စရာ ေမြးေန႔ ျဖစ္ပါေစ။