ကၾကီး ခေခြး ပညာေရးမွ...

ဟိုတေလာက စိုင္းစိုင္းသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ သူ႔ေက်ာင္းမွာ recommendation သြားေတာင္းတယ္။ ဂ်ီတီစီ ေက်ာင္းပါ။ ဘယ္ေက်ာင္းလဲဆိုတာေတာ့ မေျပာေတာ့ဘူး။ အဲ့ဒီမွာ recommendation က ဘာလုပ္ဖို႔လဲလို႔ေမးေတာ့ စိုင္းစိုင္း သူငယ္ခ်င္းက AIT  စေကာလာရွစ္ေလွ်ာက္ဖို႔လာေတာင္းတာပါလို႔ေျဖလိုက္တယ္။

( ဟိုတေလာက ေနာ္ေဝ အစိုးရ ကေန ျမန္မာျပည္က ေက်ာင္းသားေတြကို မဟာတန္းအတြက္ စေကာလာရွစ္ေပးမယ္ဆိုျပီး ေၾကျငာခဲ့တယ္ေလ။ တစ္ႏွစ္ ကို အေယာက္ေလးဆယ္ သံုးႏွစ္ဆက္တိုက္ေခၚမယ္တဲ့၊ ေၾကျငာခ်က္ ထုတ္ထားတာ တစ္လေလာက္ေတာ့ ရွိေနျပီ။ ဒါေပမယ့္ ခုထိ ဘာမွ မထူးေသးဘူး ဘယ္ေန့မွာ ေလွ်ာက္လႊာ လက္ခံမယ္၊ ဘယ္အခ်ိန္ေဖာင္ပိတ္မယ္ စတဲ့ အခ်က္ေတြ မထုတ္ေသးဘူး )

အဲ့ဒီမွာ ေမာ္ကြန္းထိန္းက သားက အဲ့ဒီစေကာလားရွစ္ကို ေလွ်ာက္ၾကည့္တာလား၊ ရမွျဖစ္မွာလားလို႔ေမးတယ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္အံ႔ၾသသြားတယ္။ ဒီလိုေမးခြန္းကို ေမးတာ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္လဲ။ စဥ္းစားလို႔မရဘူး။ 

စေကာလားရွစ္ ကို မလိုခ်င္ဘဲနဲ႔ အေပ်ာ္သေဘာလိုက္ေလွ်ာက္ေနတဲ့သူေတြ ရွိေနသလား ေတြးမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းက အဲ့ဒီ recommendation ေတာင္းဖို႔အတြက္ အလုပ္ကေနေတာင္ ခြင့္ယူျပီးသြားခဲ့ရတာ။ အလုပ္ပ်က္ခံ အခ်ိန္ကုန္ခံျပီး လာယူတဲ့လူကို အဲ့ဒီေမးခြန္းေမးလိုက္တာဟာ သာမန္သေဘာပဲ ျဖစ္မွာပါလို႔ ေျဖေတြး ေတြးလိုက္ပါတယ္။

အဲ့ဒီမွာ သတင္းတစ္ခုသူၾကားလာခဲ့တယ္။ AIT က ဒီမွာ ေအးဂ်င့္ရွိတယ္လို႔ၾကားတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲ့ဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္း စိုးရိမ္သြားတယ္။ ေအးဂ်င့္ဆိုရင္ ေၾကာက္ရတယ္ေလ။ ေတာ္ၾကာ သူတို႔နဲ႔ နီးစပ္ရာ သူတို႔အမ်ိဳးေတြကိုပဲ လက္သိပ္ထိုးျပီး ထည့္သြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ မေျပာႏိုင္ဘူးေနာ္။ ဒါသည္ ျမန္မာျပည္ေလ..။ ကိုယ္နဲ႔ ကိုယ့္အမ်ိဳးေတြကိုပဲ ဦးစားေပးခ်င္တဲ့ လူေတြက ခပ္မ်ားမ်ားေလ။ ေၾကာက္ရပါတယ္။ 

အဲ့ဒါနဲ႔ ဆက္စပ္ျပီး ေျပာခ်င္တာေလးလဲ ရွိပါေသးတယ္။ အစိုးရဌာနေတြက လႊတ္တဲ့ ပညာေတာ္သင္ကိစၥေပါ့ဗ်ာ။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ အစိုးရဌာနေတြရဲ့ ပညာေတာ္သင္ အစီအစဥ္က အရမ္းဆိုးဝါးလြန္းတဲ့အေၾကာင္းေပါ့။ စိုင္းစိုင္းရဲ့ မိတ္ေဆြလို႔ပဲ ဆိုၾကပါစို႔။ သူက ႏိုင္ငံျခားမွာ မဟာတန္းအတြက္ ပညာေတာ္သင္ ႏွစ္ႏွစ္သြားရတယ္။ သင္ရိုးက ႏွစ္ႏွစ္ဆိုေပမယ့္ က်မ္းျပဳစုတာေတြ ရွိလာတဲ့အခါမွာ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ အကုန္လံုးျပည့္ျပည့္စုံစံု မျပီးေသးဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အဲ့ဒီအခါမွာ စိုင္းစိုင္းမိတ္ေဆြကို သူ႔ပါေမာကၡက အခ်ိန္ထပ္တိုးေပးတယ္။ က်မ္းျပဳစုျပီးမွ ျပန္ပါေပါ့။ 

သို႔ေသာ္လည္း အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ သက္ဆိုင္ရာ ဝန္ၾကီးဌာနကေနျပီး ပညာသင္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ ျပည့္ျပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အမိႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လာရန္ႏွင့္ ျပန္မလာပါက တည္ဆဲ ဥပေဒမ်ားအရ အေရးယူမည္ ဘာညာဆိုျပီးေတာ့ စာေရာက္လာတယ္။ ဘယ္လိုျဖစ္တာပါလိမ့္။ ဟိုဘက္က ပညာေပးတဲ့သူကေတာင္ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴနဲ႔ အခ်ိန္ထပ္ေဆာင္းေပးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာလို႔ ျပန္ေခၚရတာလဲ။ တကယ္ဆို အစိုးရက လႊတ္တဲ့ ပညာေတာ္သင္ဆိုေပမယ့္ အစိုးရက ေနထိုင္စားေသာက္စရိတ္ ပညာသင္စရိတ္ တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ ကုန္က်ရျခင္းမရွိပါဘူး။ ပညာေတာ္သင္ဆုကိုေပးတဲ့ ႏိုင္ငံက အားလံုး အကုန္အက်ခံ ထားတာပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔ ျပန္ေခၚရတာလဲ။ နားမလည္ႏိုင္ပါဘူး။ သူတို႔ အဲ့ဒီလို လုပ္တဲ့အခါက်ေတာ့ ပညာေတာ္သင္ကား သြားရပါ၏ ဘြဲ႔ကားရမလာခဲ့ျဖစ္သြားမွာပါ။ စာတမ္းျပဳစုျခင္း မျပီးဆံုးဘူးဆိုရင္ သက္ဆိုင္ရာ တကၠသိုလ္ကလဲ ဘြဲ႔လက္မွတ္ ထုတ္မေပးဘူးေလ။ ဒါဆို ဘာထူးေတာ့မွာလဲ။ ပညာေတာ္သင္သြားခဲ့တာေတြက ဘြဲ႔ရမလာရင္ ဘာမွ မထူးေတာ့ဘူးေလ။

ၾကားဖူးတာတစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္။ ဝန္ၾကီးဌာနေတြက ပညာေတာ္သင္ကို အလွည့္က်သြားတယ္တဲ့။ ဆိုလိုတာက စေကာလားရွစ္ကို ႏွစ္စဥ္သြားေနရတာေတာ့ မွန္တယ္။ သို႔ေသာ္ လူဦးေရ ကန္႔သတ္ခ်က္ ရွိတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဆယ္ေယာက္ပဲ သြားရမယ္ဆိုပါစို႔။ အဲ့ဒီဆယ္ေယာက္ျပန္မလာေသးရင္ ေနာက္ ဆယ္ေယာက္က သြားလို႔မရဘူးတဲ့။ အဲ့ဒီအခါက်ေတာ့ မသြားေသးတဲ့သူေတြက သြားခ်င္ေဇာနဲ႔ ေနာက္ကေန ဖိအားသံုးျပီး ျပန္ေခၚခိုင္းတာမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္မလားလို႔ ေတြးမိတယ္။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ ဆိုင္ရာ ပိုင္ရာေတြကို ကပ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ ဘယ္ကိစၥမဆို ျဖစ္လာဖို႔က လြယ္လြယ္ေလးပါေနာ့။ 

စိုင္းစိုင္းမိတ္ေဆြေျပာျပတဲ့အတိုင္း ျပန္ေျပာရရင္ ဗီယက္နမ္က ပညာေတာ္သင္လာတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြေတာ့ ပညာသင္ႏွစ္ျပီးတဲ့အထိ ေက်ာင္းတက္ခြင့္ရတယ္။ သူတို႔ေက်ာင္းတက္ေနစဥ္အေတာအတြင္းမွာ သူတို႔ရဲ့ လစာကိုလဲ အျပည့္အဝ ခံစားခြင့္ေပးတယ္။ ျပန္သြားခဲ့ရင္လဲ သူတို့အတြက္ ရာထူးေနရာက အဆင္သင့္တဲ့။ 

ဗီယက္နမ္ကေန ေက်ာင္းလာတက္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ျမန္မာျပည္က ေက်ာင္းသြားတက္တဲ့သူေတြက အေျခအေနက တျခားစီပဲေနာ္။ အဲ့ဒီအတြက္ေၾကာင့္ပဲလားမသိဘူး ဗီယက္နမ္ကေက်ာင္းသားေတြက ေက်ာင္းျပီးတာနဲ႔ သူတို႔ ႏိုင္ငံကိုပဲ ျပန္ၾကတယ္တဲ့ တခ်ိဳ႔ ျမန္မာျပည္ကသူေတြကေတာ့ ျပန္မလာၾကဘဲ ပိုေကာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာပဲ သြားေနၾကေတာ့တယ္ေလ။ 

သူတို႔တေတြ ျပန္မလာခ်င္တာကိုလဲ အျပစ္ေတာ့ ေျပာလို့မရဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာက ပညာတတ္ေတြကို အဲ့ေလာက္မွ အေရးမေပးၾကတာပဲ။ Know Who is more important than Know How ဆိုေတာ့ ပညာတတ္သည့္တိုင္ ေနရာမရႏိုင္ေသးဘူး။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို သိထားမွ။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ သူတို႔ အလိုလိုက္ အၾကိဳက္ေဆာင္ႏိုင္မွ။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ေတာ့ ဖားႏိုင္မွေပါ့။ အဲ့ဒီအခါက်ရင္ ပညာတတ္ထားလဲ အလကားပဲ ဘာမွ မထူးေတာ့ဘူးေလ။ ဟုတ္ပါတယ္ အဘ မွန္ပါတယ္ အဘ လုပ္လိုက္ပါ့မယ္ အဘ။ ပစ္လိုက္ေတာ့ တတ္ထားတဲ့ ပညာေတြ

အဲ့ဒီလို ပညာတတ္ေတြကို ပစ္ပယ္ထားလို႔ပဲ ျမစ္ဆံုၾကီးကို ေရာင္းစားဖို႔ ၾကံၾကတယ္။ အသံုးမဝင္တဲ့ စီမံကိန္းေတြ အမ်ားၾကီး လုပ္ၾကရတယ္။ ဒီစီမံကိန္းေၾကာင့္ ဘာေတြ ထိခိုက္ႏိုင္တယ္ ဘာေတြေတာ့ ရႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ ေလ့လာသံုးသပ္မႈမ်ိဳးေတြ ေသေသခ်ာခ်ာ မလုပ္ၾကေတာ့ဘူး။ စီမံကိန္းၾကီး အျပီးမွာလဲ အဲ့ဒီေဒသအေပၚမွာ ဘာေတြဘယ္လို ျဖစ္သြားတယ္ဆိုတဲ့ ေစာင့္ၾကည့္မႈမ်ိဳးေတြ မလုပ္ၾကေတာ့ဘူး။ စီမံကိန္းေတြေတာ့ ျပီးပါရဲ့ ဘာမွလဲ ထူးမလာပါဘူးဆိုတဲ့ စီမံကိန္းမ်ိဳးေတြ အမ်ားၾကီး။ 

။ ဒီၾကားထဲ ဆရာဝန္ေတြက တစ္ႏွစ္ကို ေထာင္ခ်ီထြက္ပါတယ္ အႏုပညာရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူးဆိုျပီး ေျပာတဲ့ သူေတြက ရွိေသးတယ္။ (အဲ့ဒီအႏုပညာရွင္ေတြအေၾကာင္းကိုလဲ ေနာင္မ်ားမွာ ေရးပါဦးမယ္)  မင္းတို႔ေတြက ဘယ္ႏိုင္ငံက ဘြဲ႔ေတြမို႔လို႔ xxx လာက်ယ္ေနရတာလဲဆိုတဲ့ သူေတြကလဲရွိေသးတယ္။ (ဟိုတေလာက ရတနာပံု ဝက္ဘ္ေပၚတယ္က ဝန္ထမ္းေတြကို ေျပာတဲ့စကား )။ 

 ျမန္မာျပည္ရဲ့ ပညာသင္ၾကားေရးစနစ္ ဘယ္ေလာက္ မေကာင္းပါဘူးလို႔ပဲဆိုဆို ေရြးစရာမွ မရွိတာ ဒီမွာပဲ တက္ရမွာေပါ့။ ပညာေရးစနစ္ၾကီးကို အခုလိုျဖစ္ေအာင္ ဖ်က္ဆီးပစ္တာ ဘယ္သူေတြလဲလို႔ ေမးလာရင္ေတာ့… …